La Naŭ Preludoj(Neuf Préludes) (1910/11) estas simplaj, tamen oni komprenas ilin malfacilaj. Unuopa preludo havas la karakteron.
La sekvo de N-ro 7-9 en la Preludoj estas simila al la sekvo de N-ro 9-11 en la Temo kaj Variacioj.
D bemola maĵoro , 4/4 Takto. triopa (A-B-A) formo. Parto A similas lian 6-a Nokturnon kaj lia kanton 'C'est l'extase (Op.58-5).
1-a Preludo(mezuro 1-2)
Vidu katon "C'est l'extase"
C dieso minoro, 5/4 Takto. Fajnaj notoformo rapide spinas kial turnovento. Post kiam la notoformo finiĝas, nostalgia melodio vastiĝas.
2-a Preludo(mezuro 1-2)
2-a Preludo(mezuro 31-33)
G minoro, 9/8 Takto. La preludo estas mola kaj melankolia.
F-maĵoro, 6/8 Takto. Ĝi estas grancia menueto. Mezuroj 9-10 de tiŭ ci 4-a preludo estas reharmoniita de la Menueto el Masque et Bergamasques Suito(op.112-2)
4-a preludo, mezuroj 8-10
D-minoro, 3/4 Takto. Oftaj tripletoj kaj densaj akordaj trovas fortan esprimon. Lasta parto en la preludo, notoj estas malmultaj kaj malvigla.
E bemola minoro, 3/2 Takto. Alta voĉo kaj malalta voĉo estas strikta kanono, kaj meza voĉo movas, kiel ligi la du flankoj voĉoj.
A maĵoro, 4/4 Takto. Maĵoro kaj minoro aperas alterne.
C minoro, 3/4 Takto. Eterne sama noto sonadas, kiu rememorigas provincan dancon.
E minoro, 4/4 Takto. La karaktero estas Subtila ŝanĝo de harmonio. La preludo similas la ofertorion el lia Rekviemo.
Vidu la ofertorion.
Lernejo de Marinkjo > Ĉambro de Fauré> Preludoj